زرتشتیان مراسمی دارند به نام پُرسه (پرسیدن حال و احوال خویشانِ درگذشتگان) و البته دو پرسه همگانی دارند یکی در 29 خرداد و دیگری در 25 بهمن ماه.
زرتشتیان مراسمی دارند به نام پُرسه (پرسیدن حال و احوال خویشانِ درگذشتگان) و البته دو پرسه همگانی دارند یکی در 29 خرداد و دیگری در 25 بهمن ماه.
روایتی متفاوت از قبری در بهشت زهرا و گوگوش، روایتِ رزروِ بی سرانجامِ یک قبر در تهران، برای خانواده گوگوش و داستان نافرجام عشق خواهر (گوگوش) به برادر (فریدون)، قصه یک قبر خالی …
1) این عکس را در دهه 80 در یک آرامستانِ قدیمی در شهر بابلسر گرفتم، پارادوکس عجیبی بود این تابلوی راهنما … همه چیز به یک سمت ختم می شد!
2) این روزها، خیزشها و اعتراضات، پیرامون آرامستانها شکل می گیرد، پیرامونِ آرامگاه افرادی که در این پنجاه روز، جان خود را از دست داده اند و حاکمین وقت به دنبال حصاری هستند برای عدم ورود به آرامستانها و جلوگیری از برگزاری مراسمهای چهلم …
آرامگاه نیکا شاکرمی در امامزاده حیات الغیب و گنبد الیاس
نیکا شاکرمی در گورستانی دفن شده است که عمارتی به نام حیاتالدین در آن بنا شده و به باور مردم محلی؛ دشمنان نتوانستند “ابوالقاسم حیات” را بِکُشند و یک حیات غیبی و زندگی جاودان در آن جریان دارد، این عمارت در سال 1367 به عنوان امامزاده حیاتالغیب در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. گورستان حیات الغیب روایتهای جذاب و شنیدنی فراوانی دارد …
هفت پیر ، هفت مسیر ، یک پیاده راه (زرتشتیان)
اپیزود اول؛ اردکان گرام، مصائب مسیح؛ مهمانی بود، یک مهمانی عظیم با عنوان؛ اردکان گرام، بهانه ای بود برای سفر و رفتن … اما انگار مصائبی پیش رو بود، مصائب مسیح وار …
داستان تخريب سنگ قبر مشاهير ادامه دارد، پس از تخريب سنگ قبر مشاهيري چون؛ محمدعلي فروغي، احمد شاملو، محمدعلي سپانلو و …. اين بار سنگ قبر خليل ملکي، سياستمدار معاصر، به صورت کامل، حذف فيزيکي شد.
روزنامه ایران در هفته گذشته ویژه نامه ای منتشر کرد با نام؛ راهنمای بازدید از گورستانهای تاریخی ایران و ملاقات با مردگان دنیای قدیم، این ویژه نامه در 16 صفحه و با موضوعات زیر منتشر شد؛
شرکت در مراسم مرده سوزی در تهران
برای اولین بار بود که آرامستان گردی بر من مغلوب شد، جمعه چندین بازدید و تحقیق برایم مهیا شد که همه مربوط به آیین مرگ و تدفین و … بود. مغلوبیت من اصلا و ابدا ارتباطی به تیتر مطلب ندارد، ابتدا قرار بود از بوراستان یا آرامستان ارامنه خاوران بازدید کنم، اصلا فکر نمی کردم با این حجم بالا و تنوع سنگهای مزار روبرو شوم، دوم آنکه تدفینی در آنجا در حال برگزاری بود، پس به آرامستان بعدی رفتم.