همسفران

1. 

   سحر موسوی 19 آبان 1392

   سلام
   سال گذشته یکبار از جلوی این موزه عبور کردم.. آن زمان هنوز درگیر وادی سفر نشده بودم. از چند نفر پرسیدم که اینجا جای خاصی است و کسی نمیدانست !
   تشکر از شما، بابت تبدیل علامت سوال ذهنم به گزارشی خواندنی از این مکان.
   مستــدام باشید.

   شهریار: سلام، من هم مثل شما ،‌ اول آنکه بار اولی که به مزه رفتم دوربین نداشتم، بار دوم که عکس گرفتم ،‌عکسهایم از روی هارد پاک شد، بار های بعد هم ، امروز و فردا شد و تا در نهایت موزه بسته شد!!! و به قول شما همیشه زود دیر می شود!

   پاسخ
2. 

   جواد محمد بیگی 19 آبان 1392

   دوست بسیار عزیزم جناب اقای شهریار منت بسیار بزرگی بر سر این دوست حقیرتان نهادید امیدوارم که بتوانم قدمی هر چند ناچیز در تلافی این محبت بزرگتان انجام دهم مثل همیشه بسیار زیبا و جامع در شناساندن یک مکان دیگر به دوستان را به سرانجام رساندید من این بنا و مجسمه های داخلش را در زمان دبیرستان مشاهده کردم ولی همیشه حسرت این را دارم که نتونستم به طور کامل این بنا رو ببینم خواهش میکنم در مورد این بنا هم مانند بنای اتحادیه استین بالا بزنید ما به شما و همت بلندتان اعتماد کامل داریم خدا پشت و پناهتان

   شهریار: درود، خدای را سپاس ، اتفاقات مثبتی در حال شکل گیری است ، شاید شدنی باشد ، امیدورام که موزه دوباره راه اندازی شود. سپاس از اظهار لطف صمیمانه شما

   پاسخ
   1. 

      جواد 28 آبان 1392

      دست حق به همراهتان

      شهریار: جواد خان ، سپاس از دلگرمیت

      پاسخ
3. 

   امید 19 آبان 1392

   سلام
   من هم خیلی مایلم داخل این بنای باشکوه را ببینم. هر وقت اطراف توپخونه می چرخم چند لحظه ایستان و تماشای این بنای خسته و مظلوم، خستگیمو از تنم به در می کنه.
   وقتی به اون پرده های قرمز رنگش که از پنجره های شکسته و پوسیدش بیرون افتاده نگاه می کنم، به حال و روز کرامت هنر در این سرزمین افسوس می خورم. فکر نمی کنم ترمیم اون چند تا پنجره حتی به اندازه ی چند تا سنگ راه پله ی ورودی مترو که از زیرش رد شده خرج بر می داشته اما خب آن چیز که عیان است چه حاجت به بیان است؟ اینطور رها کردنش یعنی باید نابود بشه حالا یا یک شبه با جرثقیل یا ذره ذره با باد و باران …
   ممنون از یادآوری ها و تصاویر خوبتان

   شهریار: سلام بر شما، واقعا درست می گویید ، می خواهند نابودش کنند ، با بولدوزر یا ذره ، ذره ، تفاوتی ندارد، درست کردن پنجره ها ، حداقل کاری است که می شود کرد، تکته جالب اینکه با این حجم اخبار در این چند روز درباره این موزه ،‌ هیچ اتفاق خاصی شکل نگرفت ، صدر حمت به سنگ پا و …

   پاسخ
4. 

   محمد گائینی 21 آبان 1392

   درووود به شرفت مرد بزرگ

   شهریار: مخلصیم ، محمد خان مرد خانه و خانواده!!!

   پاسخ
5. 

   مريم قرايي 21 آبان 1392

   چقدر شبيه كاشي هاي سرقبر آقاست!

   شهریار: راست می گویید ، دقت نکرده بودم

   پاسخ
6. 

   مريم قرايي 21 آبان 1392

   آقاي شهريار عزيز سپاس بي پايان و درود بر سرشت پاك و اراده ي استوارتان.
   چه مي شود گفت جز دريغ و افسوس:(

   شهریار:‌و سپاس از دلگرمی شما ، بابت نگاهتان و خواندن این گزارش ناچیز

   پاسخ
7. 

   پرويز شجاعي پارسا 21 آبان 1392

   تحقيقات و مطالبت هميشه قابل تحسين است و ممنون از اينكه هميشه نگران مكانهاي تاريخي و جاهايي هستي كه ديگران كمتر به آن توجه ميكنند . اميدوارم روزي برسه كه تمامي اين معضلات حل بشه و كشور ما يك كشور نمونه گردشگري باشه و به تمامي اين مكانها به ديده يك مكان جذاب گردشگري نگاه كنيم .

   شهریار:‌ پرویز خان اگر یک روز این مشکلات نباشه ما که بیکار می شیم، ……….. اما باور کن خیلی دوست دارم ، این بیکاری را ، نمی دانم من هرجا می روم مخروبه است و مشکل دار ، یا من مشکل دارم ، در هر صورت امیدورام چنین شود که شما گفتید.
   راستی چند تا از دوستان ، سلام ویژه داشتند ، حضوری خواهم گفت

   پاسخ
8. 

   مسعود پیله وریان 22 آبان 1392

   سلام فراسیدن عاشورای حسینی وشهادت سرور وسالار شهیدان امام حسین(ع)ویاران باوفایش رابه شماتسلیت عرض میکنم

   شهریار: سلام

   پاسخ
9. 

   شیرین 24 آبان 1392

   سلام و درود و آفرین به شما…

   شهریار: سپاس از پیام شما ، قوت قلبی است پیامتان

   پاسخ
10. 

    سارا، فرهنگیان 26 آبان 1392

    سلام آقای شهریار
    از اطلاعاتی به اشتراک گذاشتید متشکرم.

    شهریار: درود و سپاس از لطف شما

    پاسخ
11. 

    شیما و علی 27 آبان 1392

    سلام شهریار جان
    چند ماه قبل با دیدن وضعیت نابسامان ساختمون این موزه کلی دپرس شدیم. جدا از همه این ها که شرح دادی این موضوع خاطرات زیبایی از کودکیمونو به خاطرمون می یاره. اون وقتا که 5 تومان پول بلیط می دادیم و می رفتیم با مجسمه های غول پیکرش عکس بگیریم.
    صد حیف
    ممنون از شما

    شهریار:‌ سلام بر شما ، واقعا افسوس ، بماند خاطره بازی هم با این اماکن لذت بخش است

    پاسخ
12. 

    اسكندري 29 آبان 1392

    گزارش هاي شما هميشه تامل برانگيز و حسرت آور است. موزه اي كه مبدل به انبار تخمه مي شود… واقعا كه..
    از دقت و حوصله و صرف وقت شما بسيار بسيار متشكرم. مثل هميشه جامع و جذاب و البته حسرت انگيز بود.

    شهریار: جناب آقای اسکندری، خیلی دوست دارم که من هم از زیبایی ها بنویسم ،‌چه کنم که هر جا می روم (زشت و زیبا) در کنار هم هستند، آرزویم این است که همه جای سرزمینم ایران زیبا باشد.

    پاسخ
13. 

    جعفریان 30 آبان 1392

    غمنامه ای بود این گزارش
    خیلی دردناک
    سپاس از اطلاع رسانی شما

    شهریار: سپاس از شما که وقت گذاشتید و این گزارش را خواندید.

    پاسخ
14. 

    mazyar 2 آذر 1392

    سلام
    مثل همیشه عالی بود
    به روز هستم
    و منتظر حضور شما هستم

    شهریار: سلام بر شما ، آمدم ، خواندم و لذت بردم ، سپاس

    پاسخ
15. 

    قصه گو 4 آذر 1392

    این ازآن پستهایی بود که اشک ما را درآورد با اینحال از خواندن و دانستن این واقعیت هرچند دردناک خوشحال شدم و البته کلی حسرت خوردم و عذاب وجدان که چرا در کرمان به دیدن موزه استاد نرفته بودم. خواندن این مطلب ما را مصمم کرد که از این به بعد از کنار هیچ موزه ای بی تفاوت رد نشویم و با بازدید و حمایت از موزه ها از تکرار این حادثه تلخ جلوگیری کنیم.

    شهریار: بانو چهارطاقی، مشکل همین است که شما فرمودید، علاقه ای برای ما جهت دیدن موزه ایجاد نکرده اند ، در هیچ یک از موزه های ایران ، راهنمایی برای کودکان ندارد، بماند که در برخی از موزه ها برای عموم هم راهنما ندارد!! و اگر هم دارد ، حوصله توضیح دادن را ندارند، برخی از اوقات خود من هم برایم کسالت آور است برخی از موزه ها را دیدن، چون به ما آموزش ندادند ، فکرمان را پرورش ندادند ، و زیرساختها را برایمان مهیا نکرده اند، وظیفه من و شما در قبال فرزندانمان خیلی سخت است در این مرز و بوم زندگی کردم

    پاسخ
16. 

    بابک 4 آذر 1392

    سلام بارها و بارها از جلوی اینجا رد شده بودم ولی در موردش دقت نکرده بودم … راستش فضای آلوده منطقه و شرایط نامساعد فیزیکی هم افزون بر دلایل دیگه است

    شهریار: سلام بر شما،‌شاید باید ، سعی کنیم که دیگر ، از کنار هیچ چیزی به سادگی نگذریم ، شاید آینده ما را رقم بزند ، هر چند کوچک

    پاسخ
17. 

    سمیرا منفرد 10 آذر 1392

    سلام آقای شهریار.قسمت نشد شرکت کنم مراسم سال پدر محمد امین بود.امیدوارم بتوانم در برنامه های آتی شما شرکت کنم ممنون

    شهریار:‌ سلام بر شما، از طرف من به ایشان تسلیت عرض کنید ، امیدوارم سعادت دیدار حاصل شود

    پاسخ
18. 

    امیر 11 آذر 1392

    سلام دوست عزیز، از وجود همچین موزه ای بی خبر بودم! متشکرم

    شهریار: سلام رفیق ، پس شما هم اطلاع رسانی کنید تا دوستان دیگر هم خبردار شوند

    پاسخ
19. 

    سعیده 12 آذر 1392

    ممنون بابت گزارش خوبتون آقای شهریار 🙂

    شهریار: سلام و سپاس از شما

    پاسخ
20. 

    حلاج 12 آذر 1392

    سلام شهرام عزیز.ممنونم که دوباره زیبا نوشتی.خواندن این مطالب همیشه برای من زنگ خطری است،زنگ خطر برای آثاری که اصلا نمی بینیمشان ،خاک می خورند،می شکنند و هیچگاه نخواهیم فهمید.سپاس از دستانت.

    شهریار: و هیچگاه نخواهیم فهمید ، که چرا این طور شد ، چرا فراموش می کنیم ، چرا اینقدر زود از یاد می بریم و …. سلام رفیق ، سپاس از نگاهت

    پاسخ
21. 

    یه کرمونی 14 آذر 1392

    من یه کرمونی هستم تو پست قبلی یکی گفته بود وای بر کرمانیها چرا وای؟ شما که گفته بودین تو مطلیتون موزه صنعتی کرمان اقدام کرده ولی هلال احمر موافقت نکرده. آثار هنری اقای صنعتی فقط برا کرمونیا نیست نگهداری اونا وظیفه همه ایرانیا ست.

    شهریار: سلام بر شما ، البته آن دوست در ادامه نوشته بود وای بر ایرانیها ، در هر صورت افسوس ، که فراموش کرده ایم، حقیقت همان است که شما فرمودید،‌وظیفه تمام ایرانیان است ، نگهداشت چنین آثاری

    پاسخ
22. 

    الهام تقوی 17 آذر 1392

    سلام بر شهریار
    خدا را شکر که سال های خیلی پیش که هنوز موزه دایر بود، توانستیم آثار فاخر و ارزشمند استاد صنعتی را ببینم. در یکی از روزهای دو سال پیش، در ورودی اش باز بود و در مدخل آن مردی که تخمه فروش نبود؛ اما بساط دیگری داشت نشسته بود، گویا سر قفلی اش که نه بلکه سر کلیدی اش هر بار به دست کسی می رسد. جالب بود که من به سبک شهرفرنگ از پشت شیشه های گاه شکسته و غبارآلود و جرم گرفته، مشغول تماشای داخل ویران آن بودم و هراز گاهی سرم را برمی گردانم و سوال هایی از او می پرسیدم و او هم جواب های سر به هوایی تحویلم می داد که نگو و نپرس…

    شهریار: دقیقا ، هنوز آن پیرمرد ، کلید و شانه و سیگار فروش ، روبروی درب اصلی ، بساط می کند و افسوس ، افسوس از اینکه هی باید افسوس بخوریم

    پاسخ
23. 

    rafa 26 آذر 1392

    مرسی واسه این مطلب ،کاش مطلب رو به یه روزنامه یا سایت پر بیننده مثل تابناک می سپردید تا کمی حساسیت ها روی این موزه زیاد شه
    
    شهریار: سپاس از مهرتان ، گزارش در چند روزنامه و تارنما ، کار شد

    پاسخ
24. 

    گردشگری ایران 10 دی 1392

    با سلام
    سپاس بابت شناسوندن موزه 13 آبان این مکان برای خیلی ها ناشناخته است.
    موفق باشید

    شهریار: درود و سپاس بر شما ، سلامت باشید

    پاسخ

با ما همسفر باشید

برای صرف‌نظر کردن از پاسخ‌گویی اینجا را کلیک نمایید.