خانه تاریخی زند نوابی با نظر دیوان تخریب خواهد شد
خانه تاریخی ولی زندنوابی با نظر دیوان تخریب خواهد شد، خانه زندنوابی که در آبان سال 1385 با نظر میراث در فهرست آثار ملی کشور قرار گرفته بود، شوربختانه با نظر دیوان عدالت اداری در سال 1388 رای تخریب گرفت و در سال 1397 هم با نامه میراث فرهنگی، مجوز تخریب کامل گرفت!
خانه زند نوابی، که زمانی میراث ملی شهر بود، دیگر جزو میراث سرزمین ایران نیست، خانه تاریخی «زند نوابی» در ضلع شمال شرقی میدان فلسطین قرار داشت. این خانه حدود سال 1324 توسط «ولی زند نوابی» خریده شد و به نظر میرسد بین سالهای 1320 تا 1324 ساخته شده باشد.
خانه زند نوابی بخشی هر چند کوچک از خاطره تهران قدیم معاصر را در یاد داشت، سرنوشتی نافرجام که امروز گریبان اکثر عمارتهای تاریخی را گرفته است. خانههایی که با نبود صاحبان اصلی به سرعت نابود میشوند چرا که هیچ نهاد و ارگانی وجود ندارد تا از تاریخ و معماری و جایگاه این عمارتها دفاع کند.
در حال حاضر از این بنا جز سقف و دیوارهها چیزی باقی نمانده است. درها، پنجرهها و چارچوبها بطور کامل توسط مالک تخریب شده. بخش درونی و تزئینات بهکار رفته در بنا که شامل گچبریهای سقف و طاقچههای مزین به گچبری رنگی بود که کاملاً تخریب شده است. آری این بنا دیگر میراث ملی نیست، میراثی که میراث بود و امروز رو به تخریب است.
امیدوارم در آینده مدیران بتوانند، پاسخگوی فرزندان خود باشند، میراثی که برای آنها به یادگار نگذاشتند.
عکسهای خانه تاریخی زند نوابی قبل از تخریب
عکسهای تخریب خانه زند نوابی بعد از رای دیوان در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود
ته نویس اول) این گزارش بدون اجازه و با افتخار تقدیم می شود به دوست عزیز آقای علی شاکری، سرتان سلامت، دلتان بی غم، می دانم از این تخریب دل نگرانید
همسفران
با ما همسفر باشید
حفظ و حراست آثار گذشتگان به زعم عده کثیری, متوقف ماندن در گذشته است و جایگزین نمودن هر اثری, نوگرایی و تجدد!!!
این اشتیاق به حذف آثار گذشتگان ریشه دیرینه در ما ایرانیان دارد و به دوران پس از انقلاب محدود نمیشود.
اساسأ با حذف چنین بناهایی در هر نقطه از شهرم, کشورم یا هر نقطه دیگر از جهان مخالفم, گرچه جایگزینش اثری ارزشمندتر باشد.
یقینأ زمین برای ایجاد آثار ارزشمند کم نداریم و ناچار به تخریب چنین بناهایی نیستیم.
به نظر میرسد آگاهانه یا ناآگاهانه با گذشته و گذشتگان خود عداوتی دیرینه داریم که اینگونه در صدد ویرانی آثارشان هستیم.
خداوند دل ما را از کینه و دشمنی پاک سازد.
شهریار: سلام بر شما، در تاریخ فردا ، از ما چگونه یاد می کنند؟!