خانه آبان جنوبی، قهوه خانه رستم زرتشتی، خانه بانو سپنتا، محل اسکان خانواده ایرانی نژاد بهایی و … خانه‌‎ای که دیگر نیست، این روایت، تنها برای مستندسازی و مستندنگاری خانه‌ای تخریب شده است، روایتی برای آیندگان و فرزندانمان

طبق اسناد سفرنویس، زمین عمارت مذکور ، نزدیک به یک قرن پیش ، توسط شخصی به نام رستم سروری خریداری شد، رستم سروری که از ایرانیان زرتشی بود در این زمین و باغچه ، قهوه‌خانه‌ای به نام قهوه‌خانه رستم بنا کرد. رستم سروری با بانو همایون، پیمان زناشویی بستند، ازدواجی که بدون فرزند به پایان رسید و رستم و بانو همایون تصمیم گرفتند دخترانی را به فرزند خواندگی قبول کنند، بانو آدخت سپنتا ⁽¹⁾ و بانو گیتا رستم مهرشاهی دختر خواندگان این زوج شدند.

رستم سروری در دوره پهلوی دوم تصمیم بر آن گرفت تا عمارتی برای زندگی خود و دخترخواندگان و … فراهم کند و عمارتی را در 4 طبقه در همان زمین قهوه خانه بنا کرد. بانو همایون (همسر رستم) خواهری داشت به نام مروارید، مروارید با شخصی به نام مهربان ایرانی نژاد ازدواج کرد و در یکی از طبقات خانه رستم ساکن شدند.

ثمره ازدواج مروارید و مهربان ایرانی نژاد پنج فرزند بود: فرامرز ایرانی نژاد، سیروس ایرانی‌نژاد، داریوش ایرانی نژاد، بهرام ایرانی نژاد و بانو مهرانگیز ایرانی‌نژاد بانو آدخت سپنتا که وارث قانونی رستم سروری بود، خانه را به آقای سیروس ایرانی نژاد (پسرخاله ناتنی یا همان پسر مهربان) واگذار کرد. داستان خانه از این پس تغییر کرد، 5 فرزند مهربان، کیش خود را انگار تغییر داده بودند و همگی بهایی شده بودند … که برخی اثبات شد و برخی انکار و حتی برخی مسیحی اعلام شدند …

فرزند اول خانواده، فرامرز ایرانی نژاد (2) یک کارآفرین بود و شرکتهای ایران منتیک، صنایع معدنی پارس (3)،  ایران سوئد و … مدیریت می‌کرد. فرزند دوم، سیروس ایرانی نژاد هم مدیر چند شرکت بود: شرکت تولیدی رخش (4) ، شرکت بابکوی و … سیروس ایرانی نژاد (متولد 2 بهمن ماه سال 1317 یزد) مالک و ساکن خانه آبان جنوبی با شراره فرخزادی ازدواج کرد. ثمره این ازدواج دو پسر بود، سیامک ایرانی نژاد و ریان ایرانی نژاد …

براساس اصل ۴۹ قانون اساسی و به اتهام عضویت در فرقه بهائیت و فعالیت علیه اسلام و مسلمین به نفع اجانب و خروج مبالغ هنگفتی ارز از کشور و طبق رای دادگاه انقلاب اسلامی کلیه اموال املاک خانواده ای ایرانی نژاد مصادره شد … از خانه آبان جنوبی تا خانه نیاوران از کارخانه و شرکت تا املاک وردآورد کرج

سیروس ایرانی نژاد زندانی و پس از مدتی از حصر آزاد شد، اما آزادی طولانی نبود و در 14 آذر ماه سال 1391 درگذشت و در آرامستان جاوید خاوران (متعلق به بهاییان) به خاک سپرده شد.

عمارت آبان جنوبی پس از مصادره در اختیار ستاد اجرایی فرمان امام قرار گرفت، اما در آبان ماه سال 1402 توسط کارفرمای جدید (شرکت توسعه تدبیر) ویران شد، خانه‌ای که می توانست به عنوان بخشی از معماری ، هویت و پیشنیه تاریخی شهر باقی بماند.
هرخانه در این شهر ، داستان خود را دارد و داستانها همیشه برای آیندگان و فرزندان جذاب است و پندآموز، خانه‌ای تاریخی که به جرمِ باور اشتباه یا درستِ مالکینش  تخریب شد.  نمی‌دانم چرا به یاد آرتین ایران نژاد افتادم، آرتین نوزادی بود که به دلیل مهاجرت غیرقانونی به همراه خانواده 5 نفره خود در کانال مانش غرق شد و پس از 2 ماه پیکرش به ایران بازگردانده و به تنهایی به خاک سپرده شد. فرجام نژاد ایرانی …

خانه‌ای که تخریب شد در گذشته، همسایه سفارتهای المغرب، یوگسلاوی ، نروژ، مجارستان و … بود.
آدرس خانه آبان جنوبی؛ شهر تهران ، انتهای خیابان عضدی جنوبی (آبان جنوبی سابق ، اسفندیاری جنوبی اسبق) ، تقاطع رودسر (بهجت آباد سابق) شماره 4
ته‌نویس اول) بانو آدخت سپنتا فرزند جمشید و سرور بود. بانو سپنتا براساس اسناد سفرنویس در محله تهران پارس ، کوی 196 شرقی پلاک 5 اسکان داشته ، دوستانی که در این منطقه ساکن هستند، آیا می توانند اطلاعات بیشتری درباره این خانه و این بانو به ما بدهند؟!

ته‌نویس دوم) فرامرز ایرانی نژاد متولد 9 مرداد ماه 1312 و درگذشته 6 خرداد 1391 بود که در آرامستان بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
ته‌نویس سوم) شرکت صنایع معدنی پارس در زمینه واردات ماشین آلات صنعتی فعال بود و همکاری فراوانی با مدیران معادن ایران داشت، شرکت صنایع معدنی پارس در حال حاضر تحت پوشش سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران و با مدیریت مدیران دولتی اداره می‌شود. سهام داران این شرکت (قبل از انقلاب) به غیر از فرامرز ایرانی نژاد، محمود رضائی، خسرو خسروی بودند.
ته‌نویس چهارم) شرکت سهامی تولیدی رخش با همکاری همایون علاقبند (پدر صنعت فیلترسازی ایران)، فریده و فرهاد مودب میرفخرایی و … مدیریت می‌شد. شرکتی که در کیلومتر جاده 17 کرج ، روبروی کارخانه کفش جم بود، از فرجام این کارخانه اطلاعی نداریم، اگر دوستی می داند ما را هم مطلع کند.
ته‌نویس آخر) این گزارش پیرو رسم سفرنویس، بدون اجازه و با افتخار تقدیم می شود به بانو مرجان قفقایچی سرتان سلامت، دلتان شاد.