حمام سرپولک که در اردیبهشت سال 1398 در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده بود در روزهای تعطیل هفته گذشته تخریب شد، حمام سرپولک بخشی از هویت تاریخی و اجتماعی این محله بود.

حمام سرپولک که در کوچه ای به همین نام در ضلع جنوب غربی چهارراه سیروس قرار داشت در سالهای گذشته محل اسکان متحجرین و معتادان بود و به همین دلیل توسط برخی از نهادهای حکومتی و برای جلوگیری از حضور معتادان بخشی از سقف آن تخریب شد.

پس از مخالفت اداره کل میراث فرهنگی استان تهران مبنی بر توقف عملیات اجرایی تخریب حمام در اسفند ماه سال 1395 ، عوامل شهرداری منطقه 12 مانع ادامه تخریب حمام سرپولک شدند و دفتر توسعه محلی بازار تهران از مالک بنا درخواست کرد، تا پس از مرمت اولیه بنا ، این حمام به عنوان یکی از شعبات آتش نشانی بازار تهران ، بهره برداری گردد. که با مخالفت مالک به سرانجام نرسید.

حمام سرپولک در جلسه ثبت آثار ملی که در اردیبهشت ماه سال 1398 برگزار شده بود به همراه هفت اثر دیگر (ورزشگاه امجدیه، زورخانه پولاد، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، پادگان ۰۶ در منطقه پاسداران، میراث صنعتی-نظامی سلطنت آباد و …) در فهرست آثار ملی کشور ثبت شد. و حمام سرپولک مدتی به عنوان انبار از آن استفاده شد.
آقای مسجد جامعی اعلام کرده بود؛

در شورای اسلامی شهر تهران (دوره سوم) مصوبه ای داشتیم که حمام سرپولک تملک و بازسازی شده و در اختیار شهر قرار گیرد که اقدامی در این خصوص انجام نشد.

اما مالک حمام سرپولک، پس از اخذ رای دیوان عدالت اداری مبنی بر خروج این اثر از فهرست آثار ملی کشور ، حمام سرپولک را در امرداد ماه 1402 تخریب کرد. و قرار است پاساژی تجاری در 5 طبقه (2 طبقه زیرزمین و 3 طبقه فوقانی) بنا شود. حمام سرپولک در چند قدمی خانه آیت الله بهبهانی ، مسجد آیت الله بهبهانی ، مسجد سرپولک ، خانه پدری شهید چمران و … قرار دارد .

محله سرپولک روزگاری بخشی از محله عودلاجان بود. در روزگاری كه ناصرالدين شاه تصميم گرفت تا دارالخلافه را گسترش دهد، اين محله به قسمت جنوبی عودلاجان ملحق شد. و از آنجا كه هنوز خندق دوره شاه طهماسبی در اطراف شهر قرار داشت و قبل از اينكه اين خندق ها به دستور ناصرالدين شاه پر شود، اين محله كه در آن سوی خندق قرار داشت به وسيله پلی به محله عودلاجان متصل می‌شد، به تدريج اين محله نام “سرپل” يا “سرپلک” يافت و تا به امروز نيز هر ازگاهی به اين نام خوانده می‌شود؛ درواقع سرپولک محله‌ای بود كه خارج از حصاركشی تهران شاه طهماسبی قرار گرفته بود و بعدها و در زمان گسترش تهران در دوره ناصرالدين شاه جزيی از شهر شناخته شد و تا مدت‌ها به واسطه پلی كه اين محله را به شهر وصل می‌كرد، سر پولك ناميده می‌شد.

بانو شفق متولی از تسهیلگران منطقه سیروس هم می‌گوید نقلی هم قول از اهالی قدیمی سرپولک شنیده که در این محدوده کمدها و گنجه‌های خانه‌های تهران قدیم ساخته می‌شد و بعد روی آنها تزییناتی بکار می‌رفت که به آن پولک می‌گفتند و برای همین به قولی اینجا سرپولک نامیده می‌شود.
به زودی اطلاعات و مستندات بیشتری در این خصوص بازنشر عمومی خواهد شد.