تخریب کلیسا در چهارراه ادیان تهران
کلیسای ادونتیست ها که یادگار معماری دوره مدرنیسم بود و در چند قدمی چهارراه ادیان تهران قرار داشت، شبانه تخریب شد. صلیب این کلیسا به عنوان بزرگترین صلیب بتنی تهران و ایران و به عنوان یکی از شاخصه های هویتی شهر بود. در تیر ماه سال 1394 شبانه داخل این کلیسا تخریب شده بود.

خطر تخریب و موضوع خرابکاری شبانه از طرف تارنمای سفرنویس چند روز قبل به مدیران میراث تهران انجام شده بود که پاسخ مناسبی دریافت نشد و پیرو پیگیری از شهردار منطقه 12 مبنی بر اینکه آیا منطقه مجوزی برای تخریب کلیسای ادونتیست ها صادر کرده است، آقای سعادتی اعلام کردند؛ اتفاق جدیدی نیافتاده است!

داستان تخریب کلیسای ادونتیست ها از سال 1394 آغاز شد، مالکِ عمارتِ جنوبِ غربی کلیسا، پس از خرید چند عمارت پیرامونی قصد برج سازی در خیابان جمهوری را داشت، یکی از خانه های خریداری شده که دقیقا در جنوب کلیسا قرار داشت خانه تاریخی قاجاری ماوثاله بود که در طرح تفصیلی شهر تهران به عنوان اثر ارزشمند معرفی شده بود. خانه قاجاری ماوثاله متعلق به یکی از آخرین حاخام های یهودی ایران بود. این خانه هم در همان سال 1394 تخریب شد. گزارش کامل و عکسهای مرتبط به این خانه را می توانید در اینجا ببینید.

نکته) نمی دانم چه کسی برای اولین بار نام تقاطع جمهوری و 30 تیر را “چهارراه ادیان” نام گذاری کرد اما دقیقا در این بخش از شهر که در چند قدمی همان چهارراه ادیان قرار دارد، یک کلیسا، خانه یکی خاخام یهودی و یک کافه رستوران متعلق به جامعه ارامنه به نام کافه نادری قرار داشت! آقای مسجد جامعی، شما نامگذاری کردید، یادمان نمی رود، اما انگار به مصلحت نیست که در این پرونده ورود کنید، حداقل تا امروز که اصلا، هیچ واکنشی از شما نیست، این را هم یادمان نمی رود.
نکته) تذکری بعد از چند روز توسط آقای مسجد جامعی در صحن شورا مطرح شد

پس از گزارش تخریب خانه ماوثاله توسط سفرنویس، کار تخریب کلیسای ادونتیست ها به تاخیر افتاد. اما مالک بعد از چند ماه شبانه داخل کلیسا را کاملا تخریب کرد، محراب، گچ بری های مزین به ده فرمان حضرت موسی و تزئینات داخلی کلیسای ادونتیست ها تخریب شد و طبق اظهارات افراد محلی، مالک درصدد تخریب شبانه این کلیسا افتاد.

سفرنویس گزارش دیگری مبنی بر تخریب داخلی کلیسا منتشر کرد و مدیران میراث وقت، قول همکاری و ثبت این اثر، به عنوان بزرگترین صلیب کلیسای ایران و نشانه معماری مدرنیسم در تهران را دادند. این کلیسا از شاهکارهای معماری دوره پهلوی دوم بوده و صلیب سیمانی که به ارتفاع حدودی 8 متر در جداره این بنا به نحو زیبایی گنجانده شده است. عمارت کلیسای ادونتیست ها در سال 1328 بنا شده و معمار آن تاکنون نامشخص است. متن گزارش آن زمان را در اینجا بخوانید.

و دوباره خبری منتشر شد که نشان از احتمال تخریب مغازه خودکار فروشی برلیان داشت. همان مغازهای که عکسهایش در کودتای ۲۸ مرداد دیده میشود و سالها محل خرید خودکارهای لوکس و شیک بود!

اما داستان تخریب به همین جا ختم نشد و در آذر ماه سال 1396 ستاد اجرایی فرمان امام بخشی از کافه نادری که در شرق همین کلیسا واقع شده بود را به مزایده گذاشت!
شش دانگ یک قطعه زمین که با وضع موجود و به صورت قطعی واگذار می گردد،ضمناً زمین موصوف جز حیاط هتل نادری بوده و اعمال ید مالکانه به عهده خریدار می باشد/ متراژ عرصه 475/5 مترمربع / پهنه S123 (عملکرد در مقیاس منطقه) با حداکثر 6 طبقه و 340 درصد تراکم ساختمانی مجاز / رقم 21میلیارد و 600میلیون ریال / آدرس: خیابان جمهوری اسلامی، بعد از خیابان سی تیر، قسمتی از هتل نادری
مالک قصد خرید این بخش و الحاق آن به املاک خود را گرفته بود که خبر مزایده بازنشر عمومی شد، این بار اواخر مدیریت شورای شهر وقت بود، تمامی مدیران پای کار آمدند و ستاد اجرایی هم با توجه به حجم گستردگی خبر، اعلام کرد، فعلا مزایده انجام نمی شود. به نظرم بد نیست نظر چند مدیر وقت را دوباره بازخوانی کنیم؛
نظر چند مدیر وقت درباره کافه نادری
حق شناس رئيس كميسيون فرهنگي و اجتماعي شوراي شهر تهران خواستار حفاظت از این بنای تاریخی برای مردم شهر تهران از سوی ستاد اجرائی فرمان امام خمینی(ره) شد و گفت: شورای اسلامی شهر تهران، ری و تجریش و کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورا اجازه نخواهد داد یک آجر از هویت مردم شهر تهران از جمله کافه نادری کم شود و از هرگونه فعالیت که منجر به تخریب این بنا شود، جلوگیری خواهد کرد.
با سلام و احترام، طي دو روز گذشته جلوه اي از مشاركت كم نظير و حساسيت شهروندي و تخصصي را در رابطه با ثروت هاي فرهنگي و اجتماعي اين شهر شاهد بوديم. به نوبه خود از همه عزيزاني كه در اين رابطه، با قلم، زبان و انديشه خود و باتكيه بر ابزارهاي در اختيارشان بهره بردند و اين جريان نا آگاه را وادار به توجه بيش از پيش به آثار فرهنگي اين شهر نمودند تشكر و سپاس گزاري مينمايم. همه گان بايد بدانيم كه توجه جامعه شهري نسبت به نگه داشت ثروت هاي ميراثي اعم از طبيعي و مصنوع تفاوت معناداري با سالهاي پيش نموده است و همه ما موظف به تسليم در برابر خواسته مردم خواهيم بود. دوستان عزيز پاينده باشيد. علي محمد سعادتي مدير بافت و بناهاي تاريخي تهران
و
رجبعلی خسرو آبادی مدیر میراث استان تهران؛ نیروهای یگان حفاظت میراثفرهنگی استان که در این محل استقرار داشتند همچنان در پست خود خواهند ماند و از هرگونه عملیات عمرانی که منجر به آسیب و یا تخریب این بنای تاریخی شود جلوگیری خواهند کرد.
شاید باورتان نشود؛ یگان حفاظت میراثفرهنگی استان، نیروهای شهربان شهرداری، مدیران شهری و میراث، اعضای شورای شهر تهران و … به صورت 24 ساعته در این محل حضور داشتند، بله 24 ساعته
حالا نه دیگر کلیسا باقی مانده و نه خانه ماوثاله، آن زمان میراث سازمان بود و در حال حاضر میراث وزارت خانه شده! میراث در ابتدا اعلام کرد این بنا ارزشمند است اما به یکباره نمی دانم چرا مجوز تخریب صادر کرد!!! نمی دانم وزارت میراث چه نقشی در حفظ میراث این سرزمین دارد، اصلا اگر این وزارت خانه نباشد، چه می شود!!!


اما داستان تخریب و تصرف عمارتهای متعلق به جامعه ادونتیستها به همین جا ختم نشده، در سال 1398 باغ متعلق به جامعه ادونتیستها در چیذر که قبلا توسط ستاد اجرایی مصادره شده بود، درختان آن شبانه قطع شد، باغی 20 هزار متری، همان زمان بانو طیبه سیاوشی شاهعنایتی که نماینده مردم تهران در مجلس بود موضوع را پیگیری کرد.

کلیسای دیگر جامعه ادونتیستها که در خیابان ولی عصر تهران قرار دارد هم، حال روز خوبی ندارد، دیوار این کلیسا در نوروز 3 سال قبل با نام؛ نگاره های نوروزی با برچسب ها و المانهای کودکانه مزین شد، کاری که معمولا با جداره دیوارهای مهد کودک انجام می دهند نه دیوار یک مکان مقدس! درختان این باغ کلیسا هم در حال خشک شدن است. مدیران میراث و مدیران شهرداری یادتان نرود خیابان ولیعصر را ثبت ملی کرده اید، اگر زمانی خواستید اینجا را تخریب کنید، حافظه تاریخی داشته باشید.

منتظر روزهای خوب می مانیم …
همسفران
با ما همسفر باشید
وااااای … .
شهریار؛ واقعا وای بر این سرزمین
خاک عالم بر سرتون.
همه جای دنیا مینازن به کوچک ترین چیزای تاریخیشون و تاریخ الکی درست میکنند و ما اینجا تاریخ سوزی میکنیم.
فقط باید سر بزاری به کوه و داد بزنی تا خالی شی از دست اینا……
شهریار: زبانمان بسته است
از شما که چشم بینا و ذهن آگاه و قلبی جسور در سینه دارید به عنوان یک هموطن و یک انسان تشکر میکنم.
امیدوارم چشم و گوشهای بسته شده باز بشود.
متاسفانه پاساژ سازی و ساختمانهای بی هویت میراث ما برای آیندگان شده ان هم با حذف میراث اندک باقیمانده. به کجا چنین شتابان …
با درد و اندوه این نظر را بخوانید
شهریار؛ به آینده روشن امیدواریم