خاطره بازی امشب من با تور کنیسه گردی است، توری که برای اولین بار در ایران و تهران برگزار شد، توری که در اواخر دهه 80 تابوشکنی بزرگی بود، توری که برای من هم تاوان زیادی داشت، اما از اینکه در نور قدم می زدم و روشنگری می کردم، خرسند بودم و مطمئن

اولین تور کنیسه گردی با یک جمع خودمانی از دوستان گروه سنگی (سفرنامه گویی) بود، گروهی که من خودم را مدیون آنها می دانم و البته تورهای اول با محبت دوست عزیز یهودیم آقای کیارش یشایایی و حمایت پدر بزرگوارشان آقای هارون یشایایی برگزار شد.

تور کنیسه گردی، نزدیک به 100 بار تکرار و برگزار شد، از اینکه در این تور به هم سرزمینی های خودم اطلاعاتی می دادم تا بدانند بدترین واژه، واژه اقلیت است و یهودیان ایران، هم میهن ما هستند (فارغ از هر نگاه سیاسی) بسیار برایم لذت بخش بود. امیدوارم توان ادامه فعالیتهای این چنینی را دشاته باشم.

ته نویس اول) دوست داشتم لیست تمام همسفران سفرنویس در تور کنیسه گردی را در اینجا می نوشتم اما لیست خیلی طولانی و بلند بالا بود، در هر صورت سفرنویس منتظر خاطرات شما عزیزان از این تور است.

یادش به خیر، کلی عکس یادگاری از بانوان این سرزمین دارم که در این بخش حمام یهودیان (حمام کشوریه) عکس می گرفتند و دنبال بانو فاطمه بودند، نمی دونم، کدام از دوستان حاجت روا شدند!
ته نویس دوم) این گزارش بدون اجازه و با افتخار تقدیم می شود به دوست، همسفر و همکار عزیزم، عالیجناب بابک سروش