ثبت خانه عامری ها اما ..
خانه عامری های با تلاش دوستان ثبت اضطراری شد و حلقه هویتی میدان فردوسی و خیابان کوشک (تقوی) با توجه به آثاری همچون ؛ ساختمان اداره مرکزی سیمان و خانه هوشنگ ابتهاج (ارغوان) تکمیل شد اما باز هم نگاه سطحی دوستان حلقه اصلی مفقوده میدان فردوسی را ندید ، یا شاید نخواست ببیند … دو موضوع اصلی در ثبت اضطراری خانه عامری ها فراموش شد :
موضوع اول: خانه عامری ها ثبت اضطراری و از تخریب بیشتر مالک جلوگیری شد اما آیا ثبت به احیاء خانه عامری ها کمک می کند ؟ آیا بودجه ای اضطراری برای مرمت خانه عامری ها در نظر گرفته شده است؟ یا قرار است این خانه به حال خود رها شود!! آیا جریمه ای برای مالک خانه عامری ها که باعث تخریب خانه و قطع درختان گردیده است ، منظور شده ؟ در نظر بگیریم اعتبار منظور و مرمت در زمان کوتاهی انجام شود (که بعید به نظر می رسد!!) آیا کاربری مناسبی برای این خانه انتخاب خواهد شد؟ آیا گردشگران اجازه بازدید از خانه عامری ها را دارند یا مثل تمام آثار دیگر دربش برای همیشه بسته خواهد شد و این داغ همیشه بر دل ما می ماند ؟ و آیا … ؟
موضوع دوم : در گزارش حقیر درباره تخریب خانه عامری ها از چند تصویر استفاده شده بود که برخی متعلق به خانه عامری ها و 2 عکس مرتبط با یک عمارت قاجاری دیگر در میدان فردوسی بود که در حال تخریب است .. نکته جالب اینکه هیچ کس سوال نکرد این عمارت کجاست ؟ و مثل همیشه دیدند و گذشتند ! مثل خیلی ها که می گفتند خانه عامری ها را می دیدم اما فقط می دیدیم و می گذشتیم ! کم توجهی و کم دقتی ما در همه امور کار دستمان خواهد داد !! تا زمانی که ببینیم و بگذریم و فراموش کنیم ، داستان به همین گونه ادامه خواهد داشت! ساده از کنار اتفاقات پیرامون مان گذر نکنیم که فردا روزی باید پاسخگو باشیم ..
ته نویس اول : باور بفرمائید خیلی دوست دارم همیشه موج مثبت در سفرنویس در جریان باشد اما نمی شود، اینجا ایران است ! (امیدوارم شیرینی ثبت خانه عامری ها را به کامتان تلخ نکرده باشم)
ته نویس دوم : در میدان فردوسی و خیابان شهید تقوی (کوشک سابق) آثار فراوانی ثبت ملی شده اما هیچ کدام اجازه بازدید برای عموم ندارد این همان موضوعی است که در بند اول اشاره کرده ام ، با ثبت آثار داغ ندیده شدن بر دلمان می ماند!
ته نویس سوم: متن کامل این گزارش ابتدا در روزنامه ایران منتشر و خلاصه آن در اینجا قرار داده شده است.
خبرخوان ثبت ملی خانه عامری ها
خبرگزاریهای مهر ، ایسنا ، ایرنا ، باشگاه خبرنگاران جوان ، تبیان نیوز ، میراث فرهنگی ،میراث شهر ، روزنامه ها همشهری ، جام جم، اعتماد و …..
همسفران
با ما همسفر باشید
همش با خودم فکر می کنم آیندگان ما درباره ما چه فکری می کنند. یه جورایی امانتدارای خوبی واسه تاریخ و گذشته مملکتمون نیستیم. بابت این گزارش و تمام تلاشهاتون بی نهایت ممنونم
شهریار: سپاس از همراهی شما ، به امید همسفر شدن با شما
سلام و درود بر شهريار عزيز، كار ارزشمند شما ستودنيه، موفق باشيد.
شهریار: سپاس اط لطف شما
ثبت شده و به حال خود رها می شوند… تاسف بار و دردناک.
درود به شما
شهریار: و این رها شدن باعث تخریب تدریجی آن به جای تخریب کامل آن در مدت کوتاه می شود
وقتی به آثاری کهن تر، مهم تر و با شهرت تر از این آثار معاصر توجهی نمیشه خب نمیشه انتظار داشت که حالا به اینها توجه بشه و مسئولان خیلی هنر کنند درب این مکان ها را می بندند تا حداقل پس از سال ها مخروبه ای از آن ها به جای مانده باشه. چند وقت پیش که در خیابان لاله زار پیاده روی می کردم به خاطر ظلمی که به ساختمان های قدیمی و با ارزش آنجا شده بود شدید بغز گلوم رو گرفت …
شهریار: دقیقا ؛ با توجه به برداشت شیروانی های سقف خانه عامری ها ، نیاز به تخریب یکباره آن نیست ، باران کار خودش را خواهد کرد.
این آثار هویت ماست. این خانه هویت هزاران ساله خاندان عامری را با ان معماری بی نظیرش در دل داره. در این خانه چه رویدادهای مهمی که به وقوع نپیوسته. کاش بشه برای این آثار بارزش کاری کر. قطعا با توجه مردم و جلوگیری از این بی رحمی ها میشه تاحدودی جلوی هویت کشی ایستاد. من نمیدونم اونی که میاد پاساژ بنا میکنه اونجاچقدر میتونه منفعت گرا و بی هویت باشه
شهریار: تنها به آینده امیدوراریم
استاد شهریار عزیز خانه های تاریخی یکی یکی تخریب میشن این خانه هایی که خدمتتون عرض کردم از نظر معماری واقعا ارزشمندند!!!! آه و حسرت بعد از تخریب سودی ندارد
شهریار: خوشحال می شوم گزارش مکتوب شما را درخصوص خانه های مورد اشاره منتشر کنم
واقعا جای تاسف داره اینهمه بی توجهی و بی مهری به آثار ارزشمند تاریخی ما. خانه عامری ها علاوه بر ارزش باستانی و معنوی، با اندک هزینه و مراقبت می توانست یکی از منابع درامد صنعت توریسم در تهران باشد اما خودمان با دست خودمان تاریخ و هویت کهن این سرزمین را نابود میکنیم جای تاسفه!!!!!!
شهریار: افسوس