چند لحظه چشمهاتون رو ببنید و رویا پردازی کنید … 25 سپتامبر هر سال، روز جهانی رویا world dream day است، یعنی دیروز سوم مهر ماه، فکر کنیدالان اینجا ایران بود …

همه با هم، چند روز دیگه، جشن ملی مهرگان رو برگزار می‌کردیم و با ایرانیان زرتشتی همنشین می شدیم.
فردا می‌رفتیم تو کنیسه یهودیان، سال نو روش هشانا رو بهشون تبریک می‌گفتیم و باهاشون گپ می‌زدیم. آخه فردا عیدشونِ
سیزده مهر پیش دوستان شیعه بودیم و ساندیس و آب میوه می‌خوردیم و تاجگذاری امام دوازدهم رو بهشون تبریک می گفتیم.
هفده مهر میرفتیم در مساجد اهل تسنن و زادروز پیامبر را با آنها جشن می گرفتیم.
هشت مهر رقص سماع می دیدیم، چون روز بزرگداشت عالیجناب مولوی بود.
بیست مهر روز بزرگداشت حافظ و بود و می و …
بیست و دوم مهر روز ملی فرهنگ ارامنه بود و …
اما انگار تو بن بست رویا بودیم! نمی شد! باز چشمانون می بستیم رویا پردازی می کردیم، آخه روز جهانی رویا برای این بود که رویاهامون واقعی بشه …

اینجا دوباره ایران بشه

هفت مهر یک عده داشتند تولد میرحسین موسوی رو جشن می گرفتند، یک عده هم که یک مهر تو جشن تولد روح الله خمینی بودند اومده بودند.
تولد خیلی‌ها تو مهر ماه بود، از خاتمی بگیر تا سهراب سپهری، از حسینعلی منتظری تا محمدرضا شجریان، ابراهیم حاتمی کیا و ابراهیم یزدی، احمد کسروی و موسی خیابانی، فریدون فرخزاد و ایرج افشار، فرح دیبا، ابراهیم گلستان و … تازه 28 مهر تولد باب هم بود.
استقلالی ها چهار مهر تولد باشگاهشون رو جشن می گرفتن و عدد چهار رو نشون می دادن
با زبان اشاره به همه می گفتیم؛ حالمون خوبه، چون هشت مهر روز جهانی ناشنوایان بود.
اهالی روستاها و عشایر حالشون خوب بود، چون پانزده مهر روز ملی اونها بود.
بچه ها که حالشون خیلی خوب بود، چون شونزده مهر روز جهانی کودک بود.
خلاصه ایران ایران بود چون

همه ما با هم ایران هستیم

به روزهای خوب و روشن امیدواریم