همسفران

1. 

   کوکب 20 فروردین 1397

   جز تاسف چه نظری میشه داد؟ این خبرها از اخبار حوادث دلخراش تر هستن.

   شهریار؛ اما شبهای گذشته خیلی ها خندیدند و خیلی ها مغرور بودند و کمی هم متاسف و دل نگران

   پاسخ
2. 

   من 20 فروردین 1397

   در نابودی میراث فرهنگی تعمدی وجود دارد و آن همانا بی هویت کردن این مردم است. مردمانی بی هویت را هرگز نمی شود بیدار کرد.

   شهریار: افسوس و هزار افسوس

   پاسخ
   1. 

      نیما 13 اردیبهشت 1397

      مردمانی بی هویت را هرگز نمی شود بیدار کرد.

      شهریار: چون خودشان را به خواب زده اند

      پاسخ
3. 

   نیما 13 اردیبهشت 1397

   سلام و عرض ادب، شهریار عزیز
   خوشحالم که هنوز هم هستید و می نویسید.
   من که وبلاگ قبلیم توسط پرشین بلاگ از بین رفت. خوشبختانه بک آپ از مطالبم داشتم و الان اینجا می نویسم.
   مشتاق دیدار دوباره تان هستم دوست عزیزم.
   ارادتمند
   نیما

   شهریار: ارادات خدمت دوست عزیز قدیمی ، مشتاق دیدار

   پاسخ
4. 

   رضا 3 مهر 1398

   توفیقی حاصل شد که من این مکان تاریخی و با عظمت را ببینم . دیزل ژنراتور و دستگاههای که به 1932 و تعدادی روی آنها 1952 ثبت شده بود و بنا به گفته متخصصان چنین ژنراتورهای در دنیا کمیاب و در کشتی تایتانیک مورد استفاده قرار گرفته بود و 1 ژنراتور در ترکیه که البته کوچکتر از از ژنراتورهای فعلی ایران است و 2 دستگاه هم در ایران و در کارخانه سیمان شهر ری قرار گرفته است که آدم با دیدن عظمت و قطعات فنی آن دهانش به حیرت باز می ماند.خود آلمانی ها خواستار انتقال این ژنراتور به کشورشان شده اند بخاطر قدمت و اعتبار ملی و صنعتی خودشان ولی متاسفانه بسیاری از قطعات آن توسط همانهای که بانی نگه داشت آن بوده اند جدا شده و فروخته شده است و آثار بسیاری از بین رفته است .و هنوز که هنوز هست معتادان و دزدان از هر طرف وارد شده و قطعه ای را که خارج میکنند. و تخریب این ساختمان عظیم نمی دانم به چه دلایلی که یکی از دلایل آن ممکن است بخاطر احداث آن در دوره تاریخی سلسله ای باشد که زیاد موافق نیستم اسمش تکرار شود . ولی صنعتی که در 2 سال علم میشود و به بهربرداری می رسد و با سرعت گسترش پیدا می کند جزو تاریخی است که باید نسل آینده ما از آن با خبر شود البته اگر بگذارند و شهرداری بتواند سریع به آن سرو سامانی بدهد و دستهای از تخریب و ادعای مالکیت آن دست بردارند همانهای که تا کنون بر روی این میراٍ چمبره زده و تکه تکه از آن کنده و تاراج کرده اند.

   شهریار؛
   چی بگم!!!

   پاسخ
5. 

   شهام 6 آبان 1398

   سلام میخواستم بدونم میشه رفت و از کارخانه دیدن کرد یا نه?ممنون

   شهریار؛ سلام بر شما، در حال حاضر خیر

   پاسخ
   1. 

      مهرداد 18 شهریور 1399

      روانشاد پدرم سیو دوسال در این کلرخانه کار کرد، پنج فرزندش را با نان این کارخانه بزرگ کرد، سل گرفت، سنگهای کلیه، مالاریا امانش را بریده بود،نه پدرم که تقریبن تمام کارگرانش بیمار بودند تا چرخ صنعت کشور بچرخد، سال ۵۹ کارخانه با سوء مدیریت وقت و حکم نماینده امام در شهرری تعطیل شد و سیصدو اندی کارگران زحمتکش کارخانه بدون ریالی سنوات خانه نشین شدند، نماینده امام در شهرری با انگ توده ای بودن به کارگران مانع از پرداخت حق سنواتشان شد، چندسال بعد پدرم از دنیا رفت و حقو حقوقش به رفت به جیب نماینده امام در شهر حاج آقا غیوری و اطرافیانش.

      شهریار: افسوس بسیار

      پاسخ
      1. 

         بهار 21 مهر 1399

         سلام آقای مهرداد. امکان داره به این ایمیل
         b.ahmadifard@gmail.com ایمیلی بزنید. من چندتا سوال از شما درباره چیزی که گفتین داشتم و در جستجویم در این باره به این صفحه و کامنت شما برخوردم. خیلی ممنون میشم اگه بتونم با شما صحببت کنم.

         پاسخ

با ما همسفر باشید

برای صرف‌نظر کردن از پاسخ‌گویی اینجا را کلیک نمایید.