اردشیر جهانیان (زادروز 1295 ، سالمرگ اول بهمن 1375) تاجر زرتشتی مذهب، پدر گودرز جهانیان (از مدیران تجارتخانه جهانیان) مادر لعل فیروز، مدیر شرکت مهرآیین و تجارتخانه اردشیر و شرکاء، سردبیر ماهنامه هوخت، نایب رئیس انجمن زرتشتیان، نویسنده کتابهای مذهبی و …

اردشیر جهانیان در سال 1336 در عمارت تجارتخانه پدر (تجارتخانه جهانیان) تنها نمایندگی ورود محصولات زیمنس به ایران را اخذ و با همکاری ای که با شرکتهای بلژیکی برقرار نمود، نمایندگی واردات کریستالهای بلژیکی را به عهده گرفت. آقای اردشیر جهانیان در 22 اسفند سال 1350 از به فرمان محمدرضا پهلوی و به دست فریدون جم ، نشان همکاری دریافت کردند. (مجله هوخت ، شماره 1)
نام براداران اردشیر جهانیان؛ شاهجهان، فریدون، اردشیر، مهربان (گودرز جهانیان در 5 آبان 1310 مرحوم شدند)
صاحب 5 دختر و سه پسر (ایران، هما، ایرج، داریوش، شیرین، پریچهر و فریبرز)
آثار و اماکن مرتبط با اردشیر جهانیان:

تجارتخانه جهانیان تهران، آدرس؛ استان تهران، شهر تهران، میدان امام خمینی (توپخانه)، خیابان لاله زار، کوچه مجمر، شماره  20
عمارت ماهنامه هوخت، آدرس؛ استان تهران، شهر تهران، خیابان جمهوری، چهارراه سی تیر، شماره 481 (داروخانه داریوش فعلی)

خانه اردشیر جهانیان آدرس؛ ضلع جنوبی خیابان طالقانی، جنب دانشگاه تربیت معلم
بیمارستان گوردز؛ آدرس؛ استان یزد، شهر یزد، (این بیمارستان از دهش فرزندان گودرز جهانیان بنا و به مدت 1000 سال وقف شده است)
آثار و اماکن با ارتباط کم اردشیر جهانیان:
مدرسه خسروی آدرس؛ استان یزد، شهر یزد (این مدرسه از دهش خاندان جهانیان بنا شده است)
تالیف کتاب؛ زن‍دگ‍ان‍ی‌ زرت‍ش‍ت (پ‍ی‍ام‍ب‍ری‌ ب‍اس‍ت‍ان‍ی‌ ای‍ران‌ و ن‍خ‍س‍ت‍ی‍ن‌ آم‍وزگ‍ار ی‍ک‍ت‍اپ‍رس‍ت‍ی‌ در ج‍ه‍ان)‌ در سال 1349
تالیف کتاب؛ بيست و يك نوشتار درباره پايه‌هاي دين زرتشتي در سال 1362
تالیف کتاب؛ ویژگیهای تاریخ (شناختی از پایه گذاران تمدن در جهان) در سال 1364
تالیف کتاب؛ دین هخامنشیان
وقایع و اتفاقات مربوطه به اردشیر جهانیان:

اردشير جهانيان تا رفت             شعله اي گرم و پرتو افزا رفت

سالها خامه اش گُهر افشاند           صاحب خامه‌ي گُهرزا رفت

هوخت را كرد منتشر سي سال             زان سپس سرفراز و شيدا رفت

سخنش مي نشست بر دل و جان        آن سخن پرور توانا رفت

همچو شمعي بتافت تا دم مرگ           شمع تابان مجلس آرا رفت

بود چون جويبار پرجوشي                 نرم نرمك به كام دريا رفت

رهنمون بود بهر دين بهي                 ره نمود و به چرخ مينا رفت

در دلش آتشي فروزان بود                 شعله افسرد و نور و گرما رفت

ديد جور سپهر و شِكوه نكرد              پير دريا دل شكيبا رفت

چونكه بيمار شد ز ناچاري                 از پي چاره و مداوا رفت

اي دريغا كه درد، افكندش                 روح پاكش به نزد مزدا رفت

ديد هشتاد و چند بهمن و دي                        اول بهمن او ز دنيا رفت

پنج دُخت و سه پور از او برجاست                    پدر پير و پير دانا رفت

تا ز گيتي رود سوي مينو                  پرتو افشان و آذرآسا رفت

پيكرش را به خاك بسپردند               روح پاكش به عرش اعلي رفت

در جهان دگر روانش شاد                  مرد دانشوري دريغا رفت

شاعر توران شهریاری