خلیل آبادی رئیس کمیته میراث فرهنگی و گردشگری شورای اسلامی شهر تهران و ری در اظهار نظری عجیب و غیرکارشناسی اعلام کرد؛ هرچه سریعتر باید گورستان امامزاده عبدالله صاف و تبدیل به فضای سبز شود!

آرامستان امامزاده عبدالله شهر ری یکی از آثار ملی این سرزمین است که در اردیبهشت سال ۱۳۷۸ با شماره ۲۳۱۳ در فهرست آثار ملی قرار گرفته است و مشاهیر و سرشناسان بسیاری در این آرامستان خفته اند و آرامگاههای خانوادگی واقع در محوطهٔ این امامزاده به سبک معماری دورهٔ قاجار، پهلوی اول و دوم ساخته شده است.
یازدهم بهمن ماه خبرگزاری ایسنا در خبری با عنوان؛ قبرهای تاریخی گورستان را زیر و رو کردهاند اعلام کرد؛
در آخرین طرحِ ساماندهی این قبرستان، که از حدود ده روز گذشته آغاز شده، نه تنها سنگ قبرها را زیر و رو کرده و کاملا شکستهاند، بلکه با کشیدن یک کانال عمیق به نظر میرسد قصد دارند حوضی مستطیل شکل از مقابل قبرستان به ورودی امامزاده بکشند. و این نخستین بار نیست که متولیان امامزاده عبدالله بدون اطلاعِ میراث فرهنگی، طرح تهیه میکنند، نقشه میکشند و سنگقبرهای قدیمی را میکَنند.
حال با توجه به این اقدام ناشایست متولیان اوقاف و سهل انگاری مدیران میراث، اظهار نظر عجیب رئیس کمیته میراث فرهنگی و گردشگری شورای اسلامی شهر تهران و ری هم مزید بر علت شده است و انگار باید منتظر ماند که دو آرامستان امامزاده عبدالله و ابن بابویه که هر دو نیز در آثار ملی ثبت شده اند، تخریب و فضای سبز شوند.

خلیلآبادی در گفتگو با اقتصادآنلاین گفته است: وجود گورستانهای امامزاده عبدالله و شیخ الصدوق در مرکز شهر باعث بروز مشکلات روانی و بهداشتی میشود. باید هرچه سریعتر این گورستانها صاف و تبدیل به فضای سبز شود اما تاکنون این اتفاق هم نیفتاده است.
ته نویس اول) پس از تهیه این خبر، آقای خلیل آبادی تکذیببه ای به شرح زیر بر روی تویت خود منتشر کردند؛


تکذیب یا عدم تکذیب تفاوتی ندارد، گورستان به قول دوستان در حال ساماندهی است، اما همان صافکاری در حال انجام است، صافکاری که اگر با تائید میراث باشد، باید گریست.امیدوارم، زمانی فرا برسد تا مدیران این سرزمین، پاسخی برای آیندگان داشته باشند.

ته نویس دوم) بعد از خبرهای و تکذیبه ها و ادامه تخریب و صافکاری های دیروز یاد شاعر مدفون و خفته در آرامستان امامزاده عبدالله صادق سرمد افتادم و سروده معروفش، نمی دانم در حال حاضر سنگ مزار هست یا شامل صافکاری شده
میخانه اگر ساقی صاحب نظری داشت
می خواری و مستی ره و رسم دگری داشت
پیمانه نمی داد به پیمان شکنان باز
ساقی اگر از حالت مجلس خبری داشت
بیدادگری شیوه مرضیه نمی شد
این شهر اگر دادرس و دادگری داشت
یک لحظه بر این بام بلاخیز نمی ماند
مرغ دل غم دیده اگر بال و پری داشت
در معرکه عشق که پیکار حیات است
مغلوب ٬ حریفی که بجز سر سپری داشت
سرمد، سر پیمانه نبود این همه غوغا
میخانه اگر ساقی صاحب نظری داشت

ته نویس سوم) به زودی واحد، سازمان، معاونتی و … به عنوان صافکاری و ماله کشی در تمامی ادارات شورا، شهرداری، میراث و … ایجاد خواهد شد.
نوشته های دیگر سفرنویس درباره امامزاده عبدالله:
پلاک این خانه (تیر ماه ۹۲)
پایان یک رابطه (دی ماه ۹۳)
آرامگاه سرباز گمنام (فروردین ۹۴)
کانال خبری تارنمای سفرنویس
کانال اعلام تورهای سفرنویس
جای تأسف دارد
چه اقداماتی میشود انجام داد
شهریار: دوستان تکذیب کردند، اما در هر صورت آرامستان در حال تخریب و صافکاری است، البته همان ساماندهی مد نظر دوستان
میخانه اگر ساقی صاحب نظری داشت
می خواری و مستی ره و رسم دگری داشت…
شهریار؛ چی بگم رفیق!!!
باغ ها را خشک می کنند درخت ها را می سوزاند تا برج بسازند بعد میراث تاریخی را خراب می کنند تا فضای سبز درست کنند. چی بهتر از این؟
شهریار: نام این سرزمین ایران است و مدیران نالایق و شاید هم مردمی که حقشان مدیران نالایق است، چون اینچنین می خواهند
سرمد، سر پیمانه نبود این همه غوغا
میخانه اگر ساقی صاحب نظری داشت
خدا خونشون رو خراب کنه اموات هم از گزندشون آرامش ندارند.
شهریار: ما به آینده امیدوراریم